Giovanni Parrilla: Ο Ευρωπαίος ‘’Πατέρας’’ του Καρτ

Όνομα: Giovanni Parrilla 

Εθνικότητα: Ιταλική 

Ημ. Γέννησης: 21/10/1911 

Απεβίωσε: 1976 

 Εν έτη 1959, η ύπαρξη του καρτ δεν είχε γίνει ακόμα γνωστή στον ευρωπαϊκό χώρο. Ωστόσο υπήρχε ένας διορατικός άνθρωπος που ήξερε ότι δεν θα πάρει πολύ καιρό σε αυτά τα μικρά μηχανοκίνητα οχήματα, 

Του Γιάννη Γκρίλλα, 

που ήδη έχουν καταπλήξει τους Αμερικάνους, να εισβάλλουν στην Γηραιά Αλβιόνα και να συναρπάσουν τους φίλους του μηχανοκίνητου. 

Και το όνομα αυτού, Giovanni Parrilla. Ο Parrilla ήταν κατασκευαστής μοτοσικλετών στην Ιταλία από το 1946 και έμαθε για τον πυρετό του καρτ που εξαπλωνόταν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού από τον τοπικό εισαγωγέα του εκεί. 

Προσπαθώντας να είναι μπροστά από τις εξελίξεις, λοιπόν, ο Parrilla σε συνεργασία με τον μηχανικό του Cesare Bossaglia, σχεδιάζουν τον πρώτο κινητήρα αποκλειστικά για καρτ. 

Μέχρι τότε οι Αμερικάνοι εξακολουθούσαν να προσφεύγουν σε μηχανές μαζικής παραγωγής από μεγάλες βιομηχανίες, δανειζόμενοι κινητήρες είτε από αλυσοπρίονα είτε από χορτοκοπτικές μηχανές. 

Το project των δύο φιλόδοξων Ιταλών έφερε το κωδικό όνομα «PB7» από τα αρχικά των ονομάτων τους και επρόκειτο για έναν αερόψυκτο κινητήρα μαγνησίου με χωρητικότητα 125 κ.εκ. και περιστροφική βαλβίδα εισαγωγής. 

Το μόνο στοιχείο που θα χρησιμοποιούσαν από τις υπάρχουσες μοτοσικλέτες που παρήγαγαν ήταν ο αναφλεκτήρας, δηλαδή το μπουζί. 

Τελικά δύο πρότυπα κινητήρα έφτασαν στο τελικό στάδιο σχεδιασμού, όμως κανένα δεν ήταν γραφτό να παραχθεί. 

Ο λόγος ήταν ότι η κουλτούρα της μοτοσικλέτας των δύο Ιταλών τους οδήγησε να σχεδιάσουν την μηχανή τους με ένα κιβώτιο τριών κοντών σχέσεων, την στιγμή που στις Ηνωμένες Πολιτείες όλα τα μοτέρ λειτουργούσαν χωρίς κιβώτιο ταχυτήτων, κάτι που αναπόφευκτα κατέκλυσε και την Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά ο Parrilla είχε δίκιο στην αρχική του πρόβλεψη και η «πλημμύρα» του καρτ κατέκλυσε και την Ευρώπη πολύ σύντομα. 

Ο ίδιος σύντομα συνειδητοποιεί ότι, μιας και ο κινητήρας που είχε σχεδιάσει δεν είναι τόσο λειτουργικός, ο μονόδρομος της χρήσης βιομηχανικών κινητήρων από εταιρείες όπως η McCulloch, η Clinton, η JLO και η Stihl, μπορεί να αποφευχθεί. 

Το 1961 σχεδιάζει μόνος του έναν νέο κινητήρα, αυτόματο πια, με το όνομα «Parrilla V11». 

Έναν κινητήρα χωρητικότητας 100 κ.εκ. με περιστροφική βαλβίδα εισόδου, εφοδιασμένο επιπλέον με έναν στρόβιλο για βελτιστοποίηση της ψύξης.

 Αυτός ο κινητήρας τελικά, έφτασε στο στάδιο της παραγωγής και άρχισε να εξάγεται και εκτός Ιταλίας με το όνομα «Saetta», καθώς ήταν πιο κοντά στις απαιτήσεις της αγοράς από τον PB7. 

Εν τέλει γίνεται ο πρώτος κινητήρας μαζικής παραγωγής σχεδιασμένος αποκλειστικά για καρτ και σηματοδοτεί την απαρχή μιας μακράς περιόδου κυριαρχίας, σχεδόν μονοπωλίου, των Ιταλών κατασκευαστών στην αγορά αγωνιστικών κινητήρων καρτ. 

Μέσα στην διετία που ακολούθησε επήλθαν αρκετές αλλαγές και βελτιώσεις στα μοντέλα που ακολούθησαν, με κυριότερη την αλλαγή θέσης του κινητήρα στο πλαίσιο, από την ύπτια θέση στην κάθετη, στις εκδόσεις «Saetta V12», «Komet K12» και «Parilla S13».